1- درمورد تستهای غربالگری سه ماهه اول اصطلاحا" FTS مانند کواد فرم تکمیل می شود با این تفاوت که در این آزمایش انجام سونوگرافی (معروف به سونوگرافی NT ) همزمان باید انجام شود.
2- این سونوگرافی در همان روز خونگیری و از ابتدای هفته یازدهم تا انتهای هفته 13 (13w+6D ا)  نجام می شود و در بعضی موارد با صلاحدید و نظر پزشک سونوگرافی  NTکه به فاصله یک هفته قبل یا بعد از آزمایش انجام شده است نیز مورد قبول واقع می شود .
3- در سونوگرافی NT اطلاعات سن بارداری N.B ,NT , FL, BPD ,FHR ، ظاهر جمجمه ، ظاهر مغز ، ظاهر نخاع ، وجود معده ، مثانه ، هر دو دست و هر دو پا گزارش می شود . (به پیوست یک نمونه سونوگرافی NT به صورت نمونه آمده است)
 
4- Nuchal Translucency:  فضای شفاف پشت گردن جنین است که در هفته های 11 تا 13 بارداری (CRL بین 84- 45 میلی متر) با سونوگرافی قابل اندازه گیری است. NT شاخصی از میزان مایع جمع شده زیر پوست جنین است. حداکثر ضخامت منطقه شفاف بین پوست و بافت نرم پوشاننده مهره های گردن باید با دقت 1/0 میلی متر بیش از یکبار اندازه گیری شده و بیشترین مقداراندازه گیری شده گزارش شده و در محاسبه ریسک مورد استفاده قرار گیرد . در 95 درصد موارد برای گرفتن NT می توان از روش Transabdominal استفاده کرد و فقط در افرادیکه که چاق هستند باید از روش Transvaginal استفاده نمود. (مزیت پروب های ترانس واژینال نسبت بر پروب های شکمی این است که پروب های ترانس واژینال به علت نزدیکی به نسج موجب اصلاح بهتر تصویر خواهند شد. تصویری که برای اندازه گیری NT مورد استفاده قرار می گیرد باید بزرگنمایی آن به حدی باشد که فقط قسمت بالای سینه (Upper Thorax) و سر در تصویر باشد و گردن در وضعیت خنثی قرار گیرد. اگر سر جنین بیش از حد خم شده باشد (Flexed) می تواند تا 4/0 میلی متر کاهش کاذب ، و اگر بیش از حد باز شده باشد (Hyperextended) می تواند تا 6/0 میلی متر افزایش کاذب در اندازه گیری NTایجاد کند. در 10- 5 درصد موارد بند ناف به دور گردن می پیچد که در این حالت باید NT در قسمت بالا و پایین طناب بند ناف اندازه گیری شده و میانگین این دو عدد گزارش شود.
 
5- تیغه بینی (Nasal Bone  ( : یکی از خصوصیات مشترک بیماران مبتلا به سندرم داون آن است که صورت آنان نسبت به اندام پهن تر و بزرگتر بود و بینی کوچکتری نسبت به افراد نرمال دارند. از همین خصوصیت فیزیکی این بیماران در سونوگرافی هفته های 11 تا 13 هفتگی استفاده کرده و مشخص شده که 70- 60 درصد جنین های مبتلا به سندرم داون و 55 درصد جنین های مبتلا به تریزومی 18 تیغه بینی یا مشاهده نمی شود و یا کوتاهتر (Hypoplastic) از جنین های طبیعی می باشد. اضافه کردن این مارکر به سه مارکر دیگر در غربالگری توأم سه ماهه اول نرخ تشخیص را به 95درصد افزایش می دهد. اما از آنجائیکه این مارکر به تنهایی مارکر پرقدرتی برای افتراق جنین های مبتلا به سندرم داون از جنین های نرمال می باشد و اندازه گیری آن بسیار مشکل و وقت گیر می باشد امروزه فقط گزارش شده و نقشی در محاسبه ریسک    (Risk Assessment) ندارد.